Νίκος
Τσολακίδης
Μέλος
οργανωτικής γραμματείας του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη
πρ.
υποψήφιος Βουλευτής Έβρου
Συντρόφισσες και
σύντροφοι, φίλες και φίλοι
Βρισκόμαστε σήμερα σ΄ ένα μεταίχμιο, σε ένα κρίσιμο
σημείο για την παράταξη αλλά και την πατρίδα. Το κίνημα μας που σήκωσε τα
προηγούμενα πέντε χρόνια το δυσανάλογο βάρος
της κρίσης, της ύφεσης και της
περιδίνησης που χτύπησε τη χώρα μας, βγαίνει τραυματισμένο, έχοντας πληρώσει
βαρύ τίμημα. Είναι το κόστος του να βάζεις το συμφέρον της χώρας πάνω από το
παραταξιακό και προσωπικό όφελος. Είναι
οι επιπτώσεις των δύσκολων αποφάσεων της ευθύνης που έλαβε αυτή η παράταξη.
Μέσα σε διάστημα μόλις ενός έτους, δώσαμε τρεις
εκλογικές μάχες, αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές και πρόσφατες πρόωρες εθνικές
εκλογές. Σε όλη αυτή την περίοδο μιλούσαμε τη γλώσσα της αλήθειας και της
λογικής, άλλα δεν ακουγόμαστε, οι πολίτες δεν άντεξαν το βάρος της πρωτοφανούς βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής
της χώρας και ενέδωσαν στα κελεύσματα και τις σειρήνες του λαϊκισμού και της
παροχολογίας, που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω. Συνεχίζουμε παρά το συντριπτικό
εκλογικό αποτέλεσμα, συνεχίζουμε όρθιοι με συνέπεια και επιχειρήματα να λέμε
την αλήθεια και να προτείνουμε τον δύσκολο δρόμο της ελπίδας και της
προοπτικής, όπως έχουμε χρέος, με
υπομονή. Το ψέμα -και τώρα αυτό αποδεικνύεται στην πράξη έχει κοντά
ποδάρια, σύντομα οι δυνάμεις του λαϊκισμού θα βρεθούν αντιμέτωπες με τα τέρατα
των υποσχέσεων και των ανέφικτων παροχών που οι ίδιες εξέθρεψαν.
Ο χώρος της
σοσιαλδημοκρατίας ιδεολογικά παραμένει σε εμάς, μπορεί εκλογικά να έχει καταλειφθεί
από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό δεν γεννά τη βεβαιότητα ότι όταν -και έχει αρχίσει ηδη-
να επικρατεί ο ρεαλισμός και τα πραγματικά προβλήματα, το πολιτικό σκηνικό θα
είναι το ίδιο.
Έχουμε ευθύνη να βαδίσουμε σε ένα συνέδριο με ισότιμους
όρους, πολιτικό, αξιακό, σαρωτικό. Δική μας είναι η ευθύνη να επικαιροποιήσουμε
την πλατφόρμα των ιδεών και των απόψεων της σοσιαλδημοκρατίας. Η καινοτομία, η
παραγωγική ανασυγκρότηση ήταν δικές μας πρωτοπορίες τις δεκαετίες που πέρασαν,
οι μεταρρυθμίσεις, οι κοινωνικές αλλαγές. Το κράτος δικαίου.
Σίγουρα βρισκόμαστε στο σημείο εκείνο όπου η παράταξη δίνει
αγώνα ύπαρξης, όμως είναι μοναδική ευκαιρία επανεκκίνησης. Μέσα από ένα
συνέδριο συντεταγμένα που θα αναδείξει επικαιροποιημένη πολιτική πλατφόρμα,
σύγχρονες προτάσεις για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού και οικονομικού ιστού
της χώρας, όραμα για τον ευρωπαϊκό σοσιαλισμό. Ένα συνέδριο το οποίο μπορεί και
πρέπει να αναδείξει νέα πολιτική ομάδα και μετά με εκλογή από τη βάση νέα
ηγεσία.
Φίλες και φίλοι ο διάλογος για την ενωμένη κεντροαριστερά
δεν είναι καινούργιος είναι παλιός και πολλές φορές δυστυχώς άγονος. Πρωτοβουλία του προέδρου μας ήταν η ενωμένη
κεντροαριστερά, όμως τότε όλοι μιλούσαν με όρους πολιτικής παρθενίας και ως
φορείς δήθεν του καινούργιου, που δεν μπορεί να μπει σε διάλογο με ένα κόμμα το
οποίο χαρακτηριζόταν αμαρτωλό και έφερε τα βάρη του κυβερνητισμού. Σήμερα ο
Ποταμάρχης ο δήθεν φορέας του καινούργιου συνωστίζεται για μια κυβερνητική
θέση, ενώ η πολιτική εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ έφερε και πάλι στο προσκήνιο την
ανάγκη ενός διαλόγου για την πολύπαθη ενωμένη κεντροαριστερά. Ας είναι και
έτσι, εμείς παραμένουμε ανοιχτοί, ειλικρινείς και άδολοι για έναν ισότιμο διάλογο
για τη σοσιαλδημοκρατία. Ταυτόχρονα όμως προχωρούμε, γιατί έχουμε χρέος και ευθύνη σ’ αυτούς που μας
εμπιστεύτηκαν και περιμένουν, προσδοκούν, την ανάκαμψη της χώρας και της
παράταξης.
Άλλωστε το ποιος είναι το νέο και ποιος το παλαιοκομματικό
αποδεικνύεται καθημερινά από τον λόγο των κομμάτων στη βουλή και τη στάση τους,
-αν έχουν- στα προβλήματα της πατρίδας, τούτες τις κρίσιμες στιγμές.
Κάποιοι που τώρα
μπορεί να φαίνονται πρόθυμοι για να συμπλεύσουν σε ένα κοινό όραμα, είναι οι
ίδιοι που τορπίλισαν, υπονόμευσαν, αδράνησαν στο εγχείρημα της Ελιάς, δεν
πειράζει, καλοδεχούμενοι, όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος κι εμείς κάναμε λάθη,
κάναμε όμως και αυτοκριτική και δεν θα σταματήσουμε να έχουμε μνήμη, να
θυμόμαστε. Όσοι λοιπόν ψάχνουν την κεντροαριστερά σε συμπόσια και εσπερίδες, σε
συμφωνίες δήθεν κορυφής και σε συμπράξεις στελεχών, τους λέω με βεβαιότητα ότι
αυτή δεν βρίσκεται εκεί.
Η κεντροαριστερά βρίσκεται έξω από όλα αυτά, βρίσκεται στους
χώρους δουλειάς και κοινωνικής δραστηριότητας, βρίσκεται σε όλους τους απλούς
πολίτες εκεί έξω και σε εκείνους που μας γύρισαν την πλάτη, αλλά και στους εναπομείναντες
που κράτησαν σε πείσμα των καιρών την παράταξη όρθια. Σ’ αυτούς πρέπει να
απευθυνθούμε, μ’ αυτούς πρέπει να μιλήσουμε, αυτούς πρέπει να ακούσουμε, από
αυτούς θα εκκινήσει πάλι η παράταξη. Δεν
μας φταίνε λοιπόν ούτε τα ονόματα ούτε τα σύμβολα και σας μιλάει ένας άνθρωπος που δεν έχει
ταμπού και εμμονές με ονόματα και σύμβολα, που συνέβαλε με τις μικρές του
δυνάμεις ως υποψήφιος ευρωβουλευτής στο εγχείρημα της Ελιάς, χρειαζόμαστε
ανανέωση σε ιδέες , προτάσεις, πρόσωπα.
Είναι ανάγκη να μιλήσουμε στους συνανθρώπους μας για
πράγματα που τους αφορούν και τους βασανίζουν και όχι για ιδεολογικές
αναζητήσεις και κομματικές διαδικασίες. Να μιλήσουμε σε εκδηλώσεις για την
Κοινή αγροτική πολιτική, για τα προγράμματα επιχειρηματικότητας που λιμνάζουν
στους μπλοκαρισμένους πόρους του ΕΣΠΑ, γιατί ετούτη η κυβέρνηση έχει χάσει και
τα αυγά και τα πασχάλια, μέρες που έρχονται. Μόνο έτσι συζητώντας με θέσεις και
επιχειρήματα και ακούγοντας τα προβλήματα της καθημερινότητας που βιώνουν θα
μπορέσουμε να του προσεγγίσουμε και να τους κάνουμε να μας ακούσουν ξανά.
Χάσαμε μέσα σε πέντε χρόνια εκατομμύρια ψηφοφόρους, τώρα κάθε έναν που θα κερδίζουμε θα το κάνουμε με
πολύ κόπο, με μεγάλη προσπάθεια.
Χρειαζόμαστε φρέσκο
οξυγόνο γιατί ξεμένουμε από αναπνοές. Όσοι λοιπόν έχουν ιστορική συνεισφορά στο
Κίνημα, ας αφήσουν τις αναζητήσεις, έχουν μια ιστορική ευκαιρία να στηρίξουν
μια δημοκρατική διαδικασία αναγέννησης, που θα περιλαμβάνει και αλλαγή γενεάς.
Ειδάλλως μένουμε εγκλωβισμένοι σε ένα μικρό κόμμα με γερασμένο εκλογικό σώμα,
δίχως προοπτική σε ένα σπιράλ καθόδου, από το οποίο δεν έχει επιστροφή.
Να μην το επιστρέψουμε, γιατί το ΠΑΣΟΚ –Δημοκρατική Παράταξη
που σήμερα είναι το μοναδικό κόμμα μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο που ασκεί εποικοδομητική,
υπεύθυνη αντιπολίτευση και αυτό το ομολογούν ακόμη και οι αντίπαλοί μας, είναι
χρήσιμο για την πατρίδα και το λαό, είναι αναγκαιότητα. Φτάνει η αυτοκριτική
και το αυτό -μαστίγωμα, να πάμε μπροστά, να περάσουμε στη δημιουργία.
Εμείς λοιπόν που την εποχή της μεγάλης φυγής και αποφυγής
της ευθύνης, μπήκαμε μπροστά, έχουμε καθήκον σήμερα να ενώσουμε δυνάμεις, να
συγκεράσουμε διαφωνίες και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ενωμένη
σοσιαλδημοκρατία, κορμός και αφετηρία της οποίας δεν μπορεί να είναι άλλος από
το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη. Απευθύνουμε λοιπόν νέο δημόσιο κάλεσμα, ξανά,
για συνένωση δυνάμεων και πολιτών σε μια προσπάθεια υπέρβασης της σημερινής
μίζερης πραγματικότητας, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς αφορισμούς, με έναν μόνο
όρο, να θέλουν και να μπορούν να στρατευτούν σε έναν κοινό αγώνα,
παραμερίζοντας εγωισμούς και καιροσκοπισμούς που καμιά αξία δεν έχουν πλέον
απαλλαγμένοι από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Αυτό το συνέδριο είναι η τελευταία ευκαιρία και δεν πρέπει
να τη χαραμίσουμε, το χρωστάμε σ’ εκείνους που έδωσαν και δίνουν καθημερινά
αγώνες με πίστη στο Κίνημα και τις ιδέες του. Κλείνοντας θα ήθελα να σας
προτείνω στο συνέδριο μας όλους τους συντρόφους που θα έρθουν από όλες τις
περιοχές της Ελλάδας, να τους βάλουμε να μιλήσουν πρώτοι και να τους ακούσουμε
για μια φορά σε γεμάτες αίθουσες, απ’ αυτούς θα ξεκινήσει η αναγέννηση της
παράταξης και η δύσκολη πορεία ανάκαμψης. Ας τους δώσουμε λοιπόν το βήμα, να
εκφράσουν, αγωνίες, προβληματισμούς, προτάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου