Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

Χριστούγεννα στον Έβρο ! (Γράμμα από ένα παιδάκι 10 χρονών από χωριό του Έβρου)

Η μαμά και ο μπαμπάς μου λένε πως μία οικογένεια για να είναι χαρούμενη χρειάζονται πολλά πράγματα , αλλά περισσότερο υγεία και αγάπη! Όσο ήμουν μικρός αναρωτιόμουν πως θα ήταν η ζωή μου με περισσότερα πράγματα ,αλλά όσο περνάει ο καιρός πάμε όλο και χειρότερα αντί για καλύτερα , γιατί άραγε?



Εμείς μένουμε στον Έβρο στο σπίτι της προγιαγιάς μου , είναι μικρό από χώμα και πέτρα ,αλλά εγώ λέω πάλι καλά που είναι και αυτό γιατί άλλα παιδάκια δεν έχουν τίποτα. Εμένα θα με ευχαριστούσε να μέναμε στην πόλη που να μπορούσα να παίξω με κάποιον και όχι να είμαι εδώ να βαριέμαι. Εδώ βαριέμαι ,τι να κάνω , να πάω να παίζω με τις γιαγιάδες? Τι να κάνω όμως ? Οι γονείς μου δεν έχουν δουλειά και δεν μπορούμε να νοικιάσουμε.  Η μαμά μου πολλές φορές στεναχωριέται που δεν μπορούνε να πληρώσουν τους λογαριασμούς του σπιτιού , δεν έχουν δουλειά και τα επιδόματα που τους δίνουν δεν φτάνουν ούτε για τα έξοδά μας αφού παίρνουν μόνο ένα επίδομα κάθε τρεις μήνες και όταν τα παίρνουν δεν φτάνουν ούτε για τους λογαριασμούς και κάθονται και συζητάνε που θα δώσουν και που όχι.
Ευτυχώς που ο μπαμπάς πάει από τα χωράφια του παππού και κόβει ξύλα για το χειμώνα , αλλιώς τι θα κάναμε άραγε? Το κράτος δεν βοηθάει καθόλου , όσο όμως προσπαθούν να βρουν δουλειά δεν γίνεται.Λέω πολλές φορές στην μαμά να κάνουν και άλλα παιδάκια αφού εμείς μεγαλώσαμε και μου λέει δεν γίνεται αφού δεν φτάνουν τα λεφτά , δεν καταλαβαίνω γιατί να μην βοηθάμε τους γονείς που θέλουν να κάνουν παιδιά?Τώρα για τις γιορτές που θα μαζέψουμε από τα κάλαντα λεφτά είπαμε στους γονείς μας να τα πάρουν να πληρώσουν το ρεύμα ,αλλά αυτοί είπαν όχι , είναι δικά μας και να τα κάνουμε ότι θέλουμε , αλλά τι να τα κάνουμε , θέλω να βλέπω τους γονείς χαρούμενους και όχι λυπημένους.
Εγώ είμαι 10 χρονών , ο δεύτερος γιός από τον μπαμπά και την μαμά και πάω στην Πέμπτη τάξη Δημοτικού. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σε μία ομάδα στον Κυπρίνο , αλλά δεν μπορούν να με πηγαίνουν γιατί χρειάζεται βενζίνη καθημερινά, καταλαβαίνω ότι ζορίζονται και δεν επιμένω.
Μακάρι να βοηθούσαν τους πολύτεκνους παραπάνω , μόνο σε άλλες χώρες βοηθάνε, εδώ μόνο ο Θεόφιλος λέει η μαμά μου. Μόλις ζήτησε βοήθεια , έστειλαν αμέσως ότι μπορούσαν και πάντα μας λέει πόσος καλός Οργανισμός είναι και στηρίζει εδώ και χρόνια πολλές οικογένειες. Μας λέει πάντα να προσευχόμαστε να είναι γεροί οι άνθρωποι του και να μπορούν να μας βοηθούν.



Δεν υπάρχουν σχόλια: