Κινηματογραφικό εργαστήριο στο Εθνολογικό Μουσείο Θράκης

Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης σας καλεί στο κινηματογραφικό εργαστήριο του σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ με τίτλο: Από την προσωπική μαρτυρία στη μεγάλη Ιστορία, που θα πραγματοποιηθεί τοΣάββατο 28 Νοεμβρίου – Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015 και ώρες 10:00-18:00.

Διάρκεια Εργαστηρίου: 16 ώρες / 20 διδακτικές ώρες

Ένα Σαββατοκύριακο προβολών, θεωρίας και βιωματικών ασκήσεων – Θα προηγηθεί την το απόγευμα της Παρασκεύης 27 Νοεμβρίου ένα δίωρο μάθημα βασικών στοιχείων εικονοληψίας και μοντάζ από τον Βασίλη Καραφυλλίδη, φωτογράφο.

Το Εργαστήριο θα γίνει στον πολυχώρο του ΕΜΘ,

Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 35 άτομα.

Θα δοθεί Βεβαίωση Παρακολούθησης

Δίδακτρα για τον πλήρη κύκλο των 2 ημερών:

30€  για εγγραφές έως 16/10/2015

40€ για εγγραφές από 17/10-16/11/2015

Τελευταία ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής: Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015.

Πληροφορίες για το περιεχόμενο του Εργαστηρίου: Βασίλης Λουλές / vassilisloules@gmail.com

Δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες για τη διοργάνωση:

www.emthrace.org / Γραμματεία ΕΜΘ: 2551036663 / info@emthrace.org

Το συγκεκριμένο Εργαστήριο θα αξιοποιήσει την εμπειρία του σκηνοθέτη από τη διδασκαλία του στα προηγούμενα Κινηματογραφικά Εργαστήρια (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, καλοκαιρινά σχολεία σε Μονοδένδρι Ιωαννίνων και Πήλιο) αλλά και αυτή που απέκτησε με τις περιοδείες του σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά προβάλλοντας ταινίες του και συζητώντας με τους θεατές.

Σε ποιούς απευθύνεται το Κινηματογραφικό Εργαστήριο:

Το Εργαστήριο απευθύνεται σε ανήσυχους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας που θέλουν να εφοδιαστούν με γνώσεις και μεθόδους χρήσιμες για τη δουλειά τους, σε ιστορικούς ερευνητές, σε μελετητές της τοπικής ιστορίας και της προφορικής αφήγησης, σε παραμυθάδες και αφηγητές, σε ανθρώπους με γενικότερα ενδιαφέροντα που θέλουν να γνωρίσουν το σύγχρονο ντοκιμαντέρ και τις αναζητήσεις του, καθώς και σε ανθρώπους του κινηματογράφου (δημιουργούς, τεχνικούς και ηθοποιούς) που θέλουν να διευρύνουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους.

ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ προηγούμενη επαγγελματική εμπειρία στο χώρο του κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ όμως όρεξη, αγάπη για το σινεμά, υπομονή και περιέργεια: τα βασικά υλικά για να κάνει κανείς κινηματογράφο ή να βλέπει τις ταινίες με δημιουργικό τρόπο.

Με τι ασχολείται αυτό το Εργαστήριο:

Το ντοκιμαντέρ είναι ίσως το πιο ανερχόμενο είδος κινηματογράφου παγκοσμίως και γνωρίζει τα τελευταία χρόνια μεγάλη άνθιση και στην Ελλάδα. Με πολύ μεγαλύτερο εύρος θεμάτων και ποικιλία μορφής σε σχέση με παλιότερα, με περισσότερο συναίσθημα και χιούμορ, το σύγχρονο ντοκιμαντέρ ανιχνεύει αχαρτογράφητες περιοχές της ανθρώπινης συνείδησης, της κοινωνίας και της Ιστορίας.

Τα ερωτήματα που θα απασχολήσουν το Εργαστήριο μπορούν να αποτελέσουν 3 ενότητες.

Προφορική μαρτυρία και Αφήγηση

– Πώς καταγράφουμε μια ειλικρινή και βαθειά βιωματική μαρτυρία; Ποιά είναι τα μυστικά αυτής της τέχνης; Η διάκριση ανάμεσα στους «πληροφορητές» και στους «χαρακτήρες», ανάμεσα στη μετάδοση της πληροφορίας και στο μοίρασμα του βιώματος.

– Πώς κινηματογραφούμε μαρτυρίες, αφηγήσεις και παραμύθια με τρόπο ζωντανό, άμεσο, ελκυστικό και σύγχρονο; Είναι ζήτημα «τεχνικής», «ψυχολογίας» ή κάτι άλλο;

– Πόσο η παρουσία της κάμερας δυσκολεύει τον απλό άνθρωπο που καλείται να μοιραστεί τα βιώματά του μπροστά της; Τι είναι αυτό που μπορεί να τον κάνει να ξαναβρεί την εσωτερική ένταση και την φρεσκάδα της πρώτης φοράς;

– Η ηθική της κινηματογράφησης προφορικής μαρτυρίας, η επιμονή του ερευνητή και η αντίσταση του ανθρώπου που προσφέρει τη μαρτυρία, η χημεία ανάμεσά τους. Τα διλήμματα και η ηθική του μοντάζ.

Από την μικρή, προσωπική ιστορία στη «μεγάλη», καθολική Ιστορία

– Πώς μπορούμε να βλέπουμε, να καταγράφουμε και να διδάσκουμε τη «μεγάλη» Ιστορία μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των απλών ανθρώπων που βρέθηκαν στην δίνη της;

– Πώς γεννιέται μέσα μας ένα ντοκιμαντέρ με πρόσωπα και εποχές παλιότερες, μια ταινία που ξανακοιτάει την Ιστορία – αυτό που λέμε «ιστορικό ντοκιμαντέρ»;

– Πώς μπορεί να γεννηθεί μια ολόκληρη ταινία ντοκιμαντέρ από μια και μόνο φωτογραφία-ντοκουμέντο;

– Ποια είναι η ιδιαίτερη αξία της μελέτης και κινηματογράφησης της τοπικής Ιστορίας;

– Η πολλαπλή σημασία των κινηματογραφικών υλικών αρχείου (επίκαιρα κλπ): η μαγεία του παρελθόντος, η απαθανάτιση ενός κόσμου που έφυγε, αλλά και η αμφισβήτηση της αντικειμενικότητας των αρχείων. Η οπτική γωνία των δημιουργών τους. Αντικειμενικότητα, υποκειμενικότητα και παραπλάνηση.

Χρήση του Ντοκιμαντέρ στην Εκπαίδευση

Το ντοκιμαντέρ έχει μπει και στο χώρο της Εκπαίδευσης καθώς όλο και περισσότερα σχολεία και Ιδρύματα το εντάσσουν στη δουλειά τους ως ένα πολυσύνθετο εκπαιδευτικό εργαλείο. Αρέσει στα παιδιά, προσφέρεται για αναλύσεις και ασκήσεις, και μπορεί να αποτελέσει αφορμή ακόμα και για νέες κινηματογραφικές απόπειρες, των ίδιων των μαθητών αυτή τη φορά.

– Πώς μπορούμε λοιπόν να κάνουμε το ανθρωποκεντρικό ντοκιμαντέρ πολύτιμο εργαλείο μέσα στη σχολική τάξη;

– Πέρα από το ίδιο το βασικό θέμα ενός ντοκιμαντέρ, πώς εντοπίζουμε και πώς αξιοποιούμε τα πολλαπλά επίπεδα γνώσης που μας προσφέρει, τις παράπλευρες πληροφορίες που μας δίνει η εικόνα και ο λόγος του;

– Πόση αξία έχει να μάθουν να βλέπουν οι μαθητές (αλλά και εμείς οι μεγαλύτεροι) μια ταινία όχι μόνο με βάση αυτό που αφηγούνται οι άνθρωποι αλλά και με βάση αυτά που ΔΕΝ λένε με τα λόγια; Με τη σιωπή, με τη γλώσσα του σώματος, με την γλώσσα και το συντακτικό της κινηματογραφικής αφήγησης;

Τα παραδείγματα δυο ταινιών του σκηνοθέτη («Φιλιά εις τα παιδιά» και «Συναντήσεις με τη μητέρα μου Λέλα Καραγιάννη») που χρησιμοποιούνται σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης είναι αποκαλυπτικά ως προς όλα τα παραπάνω ερωτήματα.