Λαϊκή Συσπείρωση για το Δήμο Αλεξανδρούπολης, θέσεις και απόψεις για τα προγράμματα ΕΣΠΑ

Τη Κυριακή 13/04/2014 συγκεντρώθηκαν οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για το Δήμο Αλεξανδρούπολης. Έγινε ενημέρωση για τη μέχρι σήμερα πορεία της δράσης του ψηφοδελτίου, οργανώθηκε πρόγραμμα καθημερινών περιοδειών και δράσεων. Έγινε γόνιμος διάλογος σε κλίμα αισιοδοξίας για την απήχηση που βρίσκουν οι θέσεις και απόψεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον κόσμο. Ακολουθούν μικρά αποσπάσματα από το διάλογο μεταξύ των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων και του υποψήφιου Δημάρχου Σάββα Δευτεραίου για τα προγράμματα ΕΣΠΑ.

«…Κάθε υποψήφιος επικαλείται τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, μιλάει για σωστή διαχείριση των χρημάτων αυτών, ότι χρήματα έρχονται και μπορούμε να κάνουμε έργα. Είναι αλήθεια, πράγματι έρχονται χρήματα αλλά αυτό δε γίνεται μόνο σήμερα. Είναι  χρήματα των εργαζομένων τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και είναι βέβαιο ότι όχι μόνο δεν θα τους τα χαρίσουμε, αλλά θα τα απαιτήσουμε, θα τα διεκδικήσουμε οργανωμένα, με κατεύθυνση ορίζοντα και προσανατολισμό το όφελος των δημοτών και την εξυπηρέτηση των βασικών αναγκών τους.

Προκύπτει όμως ένα καίριο ερώτημα για τα χρήματα που «έρχονται». Πώς χρησιμοποιούνται; Το ερώτημα αυτό πρέπει να απαντηθεί και όχι να αποκρύπτεται από τους δημότες. Πού πάνε αυτά τα χρήματα; Πόσα από αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στους ανέργους; Απορροφώνται με βάση τις ανάγκες των δημοτών;  Πηγαίνουν για τους εργαζόμενους; Έχουν σαν κέντρο δομές και έργα που θα λύνουν προβλήματα και θα εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες; Η απάντηση είναι όχι. Πηγαίνουν στοχευμένα για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, για να ανοίξουν καινούρια πεδία κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματίες σε νέους τομείς όπως είναι ο τομέας της Υγείας, όπως είναι ο τομέας της Παιδείας, όπως είναι ο τομέας της Ενέργειας.

Όμως επιπλέον χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο για να αλλάξουν τις εργασιακές σχέσεις και τα όποια εργασιακά δικαιώματα γνώριζαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Και επειδή πολλοί επικαλούνται ότι με αυτά τα χρήματα θα χτυπήσουν την ανεργία, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι ακριβώς τα προγράμματα της ΕΕ για την ανεργία, αυτό που λένε «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης». Τα προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη, τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας είναι Ευρωπαϊκά προγράμματα. Ποιοι τα διαχειρίζονταν; ΜΚΟ με κατεύθυνση βέβαια της ΕΕ. Τι μισθό δίνανε για τους άνεργους; 625 ευρώ, όταν ο βασικός μισθός ήταν στα 751. Δηλαδή έδιναν κάτω ακόμα και από τα ψίχουλα του βασικού μισθού, με αποτέλεσμα σήμερα ο βασικός μισθός να είναι στα 586 και  τα καινούρια προγράμματα που υπάρχουν να δίνουν 490 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα αφαιρούν οποιοδήποτε δικαίωμα υπήρχε στους χώρους όπου απασχολήθηκαν αυτοί οι εργαζόμενοι. Όσο για το «επάρατο» όπως λένε Δημόσιο και τους δημόσιους υπαλλήλους που υποτίθεται ότι είναι υπεράριθμοι, υποτίθεται κάθονται, είναι ο ένας πάνω στον άλλον και άλλα πολλά, εκεί λοιπόν που απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι, στις ίδιες ακριβώς υπηρεσίες, προσλαμβάνονται πολλαπλάσιοι με τα πεντάμηνα προγράμματα απασχόλησης. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, για κατάργηση των ωραρίων, για ανατροπή συνολικά των εργασιακών σχέσεων.

Αυτό προωθεί η ΕΕ, δήθεν σαν μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας, αυτό προωθεί η Περιφέρεια, αυτό εφαρμόζουν οι Δήμοι. Τα προγράμματα που ξεφύτρωσαν για την φροντίδα των ηλικιωμένων, για την παρέμβαση στο ζήτημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών και τις θεραπευτικές κοινότητες. Για μια σειρά, κοινωνικού χαρακτήρα δράσεων κυρίως, όπου έπρεπε οι κρατικές δομές να λειτουργούν χρηματοδοτούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό, με επιστημονικό προσωπικό και εργατικό δυναμικό και να παρέχει δωρεάν περίθαλψη, λειτουργούσαν με ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες χρηματοδοτούνταν από την ΕΕ, με ανταποδοτικότητα απέναντι στους εργαζόμενους.

Απαιτείται λοιπόν ανάδειξη αυτών των πτυχών, ενημέρωση των πολιτών, καταγγελία της πολιτικής του Ευρωπαϊκού μονόδρομου, οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή της. Χρειάζεται ισχυρό συντονισμένο κίνημα που θα φωτίζει και θα ξεσκεπάζει τις απάτες ότι στη φωλιά των λύκων το πρόβατο μπορεί να διαπραγματευτεί το μέλλον του…»