Του Απόστολου
Τσιακίρη
Υπ. Βουλευτή Έβρου
Δημοκρατικής
Συμμαχίας
Μία από τις σημαίες
πολλών κομματικών χώρων και πολιτικών αντιπαραθέσεων, είναι το θέμα της
παράνομης εισροής μεταναστών στη χώρα.
Ένα θέμα που ο Έβρος
το αντιμετωπίζει χρόνια τώρα και μόνο την τελευταία περίοδο φαίνεται πως
κάποιοι το αντιλήφθηκαν όταν συνειδητοποίησαν ότι το πρόβλημα έφτασε στην
κυριολεξία και στην πόρτα τους…
Μόλις η πρωτεύουσα της χώρας γέμισε από παράνομους
μετανάστες, ξαφνικά κάποιοι συνειδητοποίησαν το πρόβλημα της παράνομης εισροής,
θέτοντας μάλιστα την επίλυσή του, ως προτεραιότητα στα προεκλογικά τους
φυλλάδια.
Κάτι ανάλογο έγινε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία
μάλλον σφύριζε αδιάφορα αφού με τις πολιτικές που εφάρμοζε είχε μετατρέψει την
Ελλάδα σε μία τεράστια αίθουσα αναμονής των παράνομων μεταναστών οι οποίοι στην
πλειοψηφία τους απλά ήθελαν να φύγουν από τη χώρα και να κατευθυνθούν σε άλλες
Ευρωπαϊκές. Μόλις όμως είδαν μερικούς μόνο χιλιάδες παράνομους μετανάστες στους
δρόμους και στις πλατείες, ξαφνικά ευαισθητοποιήθηκαν, όχι όμως και πάλι στο
βαθμό που θα έπρεπε.
Το θέμα της παράνομης εισροής μεταναστών, το έχουμε
επανειλημμένως πει, είναι Ευρωπαϊκό και όχι Ελληνικό. Είναι θέμα συνολικής
διαχείρισης και εφαρμογής πολιτικών που στόχο θα έχουν καταρχήν την παραμονή
των ανθρώπων που επιλέγουν να φύγουν από τον τόπο τους, στην πατρίδα τους, μέσω
διάθεσης ευρωπαϊκών πόρων οι οποίοι ούτως ή άλλως κατασπαταλούνται σήμερα σε
πολιτικές χωρίς αντίκρισμα.
Η παρουσία της Φρόντεξ στα σύνορα, έδειξε μεν τη
διάθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο να αντιμετωπίσει το φαινόμενο, ωστόσο δεν
ήταν αρκετή ώστε να αναχαιτιστεί το μεγάλο «κύμα» παράνομης εισροής το οποίοι
«έπνιξε» τον Έβρο και κατ΄ επέκταση και την υπόλοιπη Ελλάδα. Τα στοιχεία είναι
αποκαλυπτικά και οι αριθμοί δείχνουν μία τεράστια αύξηση εισόδου στην Ευρώπη
από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από τον Έβρο. Άρα… Πολιτική δίχως ουσία και
αποτελεσματικότητα.
Η ίδια η Πολιτεία, το ίδιο το Υπουργείο Προστασίας του
Πολίτη εμφανίζει πολύ συχνά, σχεδιασμούς «πυροτεχνήματα», που στόχο έχουν μόνο
να εντυπωσιάσουν και φυσικά να προκαλέσουν συζητήσεις αλλά σαν αποτέλεσμα ακόμα
τουλάχιστον … μηδέν.
Την ίδια ώρα οι Έλληνες αστυνομικοί παλεύουν
καθημερινά με το φαινόμενο, κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες. Οι
διακινητές έχουν αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό, που δε διστάζουν απέναντι σε
έναν Έλληνα να σηκώσουν όπλο. Άλλες φορές πάλι εγκαταλείπουν ώστε να διαφύγουν
της σύλληψης, τις ψυχές που κουβαλούν σε νησίδες μέσα στον ποταμό, με
αποτέλεσμα να στήνονται γέφυρες σωτηρίας για τους παράνομους μετανάστες.
Μετανάστες οι οποίοι πολλές φορές στην προσπάθειά τους να φτάσουν στον
προορισμό τους, πεθαίνουν, από πνιγμό, από κρύο αλλά και από τις κακουχίες.
Τα κέντρα φύλαξης παράνομων μεταναστών είναι στην
χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσαν να βρίσκονται. Μάταια οι Αστυνομικοί
κάνουν επιστολές ζητώντας βελτίωση των υφιστάμενων υποδομών. Με ένα βαψιματάκι
και ένα γενικό «ρεκτιφιέ» το κτίριο φύλαξης μεταμορφώνεται μόνο για μερικές
μέρες, έως ότου ολοκληρωθεί η επίσκεψη κάποιου υψηλόβαθμου στελέχους Υπουργείου
ή της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα, κτίρια ακατάλληλα για φύλαξη τόσων
ανθρώπων, καταρρέουν καθημερνά, κάτω από το βάρος της παλαιότητάς τους αλλά και
του μεγάλου όγκου ανθρώπων που καλούνται να «φιλοξενήσουν» Ενδεικτικό είναι ότι
για ένα χώρο στον οποίο στην καλύτερη των περιπτώσεων έστω και υποτυπωδώς θα
μπορούσαν να φυλαχτούν 50 με 60 άτομα, φυλάσσονται 150 και 200 με τις όποιες
επιπτώσεις στη δημόσια υγεία αλλά και στον όγκο εργασίας των αστυνομικών.
Το τελευταίο δε χρονικό διάστημα, όλο και ακούγονται
δηλώσεις που κάνουν λόγο για νέα κέντρα φύλαξης και στον Έβρο.
Κυρίες και κύριοι, εμείς εδώ στον Έβρο το έχουμε
πληρώσει ακριβά το «μάρμαρο». Ότι έπρεπε να δώσουμε σαν τόπος και σαν πολίτες
το δώσαμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να διεκδικήσουμε βελτίωση των
υφιστάμενων υποδομών αλλά και τη δημιουργία υπηρεσιών ασύλου, ώστε από πολύ
νωρίς να γίνεται το «ξεσκαρτάρισμα» των μεταναστών. Υπηρεσίες οι οποίες θα
πρέπει να επανδρωθούν με προσωπικό από την περιοχή και φυσικά νέες θέσεις
εργασίας συνοριακών φυλάκων, οι οποίοι ούτως ή άλλως είναι πολύ λίγοι για να
μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στον μεγάλο όγκο δουλειάς. Ζητούμε την αποκλειστική
τροφοδοσία όλως των δομών από την περιοχή και φυσικά επ ουδενεί δε δεχόμαστε ο
Έβρος να μετατραπεί ότι η Ελλάδα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μία τεράστια αίθουσα
αναμονής των παρανόμως εισερχόντων στη χώρα.
Οι πολιτικές ηγεσίες καλά θα κάνουν να καθίσουν στο
τραπέζι του διαλόγου με τις γειτονικές χώρες αλλά και να προωθήσουν με τις
ηγεσίες των κρατών από όπου ξεκινούν οι παράνομοι μετανάστες για τα προγράμματα
οικειοθελούς επαναπατρισμού αλλά και επαναπροώθησης.
Το «μάρμαρο» της παράνομης μετανάστευσης είναι βαρύ
και εδώ στον Έβρο το έχουμε πληρώσει και το πληρώνουμε ακόμα. Ας γίνει
κατανοητό ότι ένα θέμα το οποίο είναι Ελληνικό και Ευρωπαϊκό, από πολλούς έχει
μετατραπεί σε Εβρίτικο. Ο τόπος θέλει ανάπτυξη! Ο τόπος θέλει σχολεία! Ο τόπος
ζητά επενδύσεις! Ο τόπος ζητά υπηρεσίες! Δε γίνεται να βλέπουμε σε αυτούς τους
τομείς οι δομές να κλείνουν η μία πίσω από την άλλη και στη θέση τους να
ξεφυτρώνουν κέντρα φιλοξενίας, χωρίς συνολικό σχεδιασμό. Ζητούμε και
διεκδικούμε, επιτέλους έναν συνολικό σχεδιασμό κυρίως πολιτικής αντιμετώπισης
του θέματος ώστε να επιλυθεί. Ζητούμε και διεκδικούμε διαχείριση του θέματος με
σεβασμό στην ανθρώπινη αξία αλλά σεβασμό και στον ίδιο τον τόπο.
Κουραστήκαμε οι άλλοι απλά
να διαπιστώνουν.
Εμείς δίνουμε και
διεκδικούμε τις λύσεις!
Του Απόστολου
Τσιακίρη
Υπ. Βουλευτή Έβρου
Δημοκρατικής
Συμμαχίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου