Οικολογία και Ανάπτυξη. Γεωθερμία

Του Μάνδαλου Παναγιώτη*

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε ασχοληθεί με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από διάφορες βιοτεχνίες και κτηνοτροφικές μονάδες προς εξοικονόμηση ενέργειας και αποφυγή ρύπανσης του περιβάλλοντος. Συνεχίζοντας θα αναφερθούμε στις φτηνές και όπως θα λέγαμε δωρεάν ενεργειακές πηγές που η μητέρα φύση μας παρέχει αλλά δυστυχώς η ανθρώπινη αμέλεια παραβλέπει. Οι μορφές ενέργειας είναι η γεωθερμική, η αιολική, η ηλιακή και φυσικά οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας όπως το φυσικό αέριο, το βιοαέριο και το βιοντίζελ.

Ας πάρουμε λοιπόν την γεωθερμία ως πρώτη και ας δούμε τι εννοούμε γεωθερμία.

Η γεωθερμία ή γεωθερμικό δυναμικό είναι η ενέργεια που βρίσκεται σε υδρολογικούς και γεωλογικούς σχηματισμούς του εξωτερικού φλοιού της γης με την μορφή θερμότητας όταν η θερμοκρασία τους υπερβαίνει τους 25ο C. Οι θερμοκρασίες των γεωθερμικών στρωμάτων μπορεί να διαφέρει από 25- >350ο  C.

Τα γεωθερμικά πεδία  μπορούν να καταταγούν ως :

Α) Χαμηλής θερμοκρασίας ή ενθαλπίας από 25-80ο C για θέρμανση χώρων, αγροτικές εφαρμογές όπως θερμοκήπια, ιχθυοκαλλιέργειες κλπ.

Β) Μέσης θερμοκρασίας ή μ. ενθαλπίας από 80-150ο  C για θέρμανση για βιομηχανικές χρήσεις καθώς και αγροτικές όπως και για την παραγωγή ηλεκτρισμού χαμηλής ισχύος.

Γ) Υψηλής θερμοκρασίας ή υψ. ενθαλπίας, με θερμοκρασίες άνω των 150 ο  C και έως >350 ο  C, για βιομηχανικούς και ηλεκτροπαραγωγικούς σκοπούς.

Η πρώτη εφαρμογή με χρήση γεωθερμικής ενέργειας έγινε στο Lardarello (Λαρνταρέλο) της Ιταλίας που χρησιμοποιήθηκε για βιομηχανικούς σκοπούς και για θέρμανση κατοικιών το 1904. Τα μεγαλύτερα γεωθερμικά πεδία και με την μεγαλύτερη εκμετάλλευση υπάρχουν στην Ισλανδία.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην βιομηχανική παραγωγή όπως η βιομηχανία χάρτου (εφαρμόζεται στην Ν. Ζηλανδία).

Η γεωθερμική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην βιομηχανία όπως και στην γεωργία(θερμοκήπια, κλπ.) ή στην κτηνοτροφία αλλά και ακόμα και για τουριστικές επενδύσεις σε spa.

Στην γεωθερμία δόθηκε έμφαση στην Γαλλία στην περιοχή του Παρισιού(περιοχή χαμηλής ενθαλπίας) κατά την δεκαετία του '70. Το πρόβλημα παρουσιάστηκε στην παροχή μετά, του θερμού νερού και στην περιεκτικότητα σε αλάτι(λόγω μεγάλου βάθους τα νερά πολλές φορές είναι πολύ σκληρά και περιέχουν πολλά ιχνοστοιχεία). Η όλη δυσκολία ξεπεράστηκε με την διάνοιξη δεύτερης γεώτρησης παροχής του νερού μετά την χρήση του. Όταν η δεύτερη γεώτρηση είναι του ιδίου βάθους και στον ίδιο υδροφόρο ορίζοντα δεν έχουμε επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.

*Ο κ. Παναγιώτης Μάνδαλος είναι Βιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, (Π.Ε.Δ.Υ Α.Μ.Θ.).e-mail: panosmandalos@yahoo.gr