ΤΟΥ ΑΚΗ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ*
Βραδυφλεγείς στις αντιδράσεις, εν μέσω κρίσης εμφανίζονται οι ευρωπαίοι ηγέτες και, κυρίως ο άξονας Μέρκελ-Σαρκοζί, θέτοντας ουσιαστικώς σε κίνδυνο την ενότητα και την επιβίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υπόθεση της Ελλάδας, σε σχέση με αυτό το οποίο μπορεί να συμβεί στην Ευρώπη, είναι παρονυχίδα. Ήδη η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες υποβαθμίζονται από τις αγορές. Στις υποβαθμιζόμενες χώρες υπάρχουν και οι ισχυρές της ευρωζώνης.
Βραδυφλεγείς στις αντιδράσεις, εν μέσω κρίσης εμφανίζονται οι ευρωπαίοι ηγέτες και, κυρίως ο άξονας Μέρκελ-Σαρκοζί, θέτοντας ουσιαστικώς σε κίνδυνο την ενότητα και την επιβίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υπόθεση της Ελλάδας, σε σχέση με αυτό το οποίο μπορεί να συμβεί στην Ευρώπη, είναι παρονυχίδα. Ήδη η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες υποβαθμίζονται από τις αγορές. Στις υποβαθμιζόμενες χώρες υπάρχουν και οι ισχυρές της ευρωζώνης.
Είναι χαρακτηριστικό το πρόσφατο δημοσίευμα της Wall Street Journal στο οποίο παρατηρεί ότι είναι πλέον έντονη η ανησυχία ότι τα σκληρά μέτρα λιτότητας θα προκαλέσουν κοινωνικές αντιδράσεις εναντίον της ΕΕ σε όλη την Ευρώπη. Γι αυτό και οι ηγέτες της Γερμανίας και της Ιταλίας κάλεσαν την ΕΕ να αναλάβει μέτρα ανάπτυξης των οικονομιών των 27 κρατών – μελών.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι η Καγκελάριος Μέρκελ, μετά τη συνάντησή της με τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι, ο οποίος ευθαρσώς έθεσε τις ιταλικές «κόκκινες γραμμές», δήλωσε ότι «εκτός από τους σταθερούς προϋπολογισμούς, προτείνουμε επίσης η επόμενη σύνοδος κορυφής να ασχοληθεί με την οικονομική ανάπτυξη και ειδικά με την δημιουργία θέσεων εργασίας».
Πολύ αργά αφυπνίσθηκαν στην Ευρώπη, αφού προηγουμένως αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, τα μέτρα που εφαρμόσθηκαν αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά. Το ίδιο ατελέσφορα θα ήσαν αν εφαρμόζονταν και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Όμως εκείνο το οποίο προκαλεί εντύπωση είναι ότι, ενώ οι κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι από τα μέσα του 2010 επεσήμαιναν το ενδεχόμενο μιας ευρύτερης κοινωνικής έκρηξης στην Ευρώπη από την εμμονή σε μία πολύ σφικτή δημοσιονομική πολιτική, έπρεπε να περάσουν κοντά δύο χρόνια για να ανακαλύψουν οι ευρωπαίοι ηγέτες την ...πυρίτιδα!!
Για του λόγου το αληθές:
(α) Από το καλοκαίρι του 2010, ο Επίτροπος Όλι Ρεν είχε εκφράσει την ανησυχία του για το ενδεχόμενο μεγάλης κοινωνικής αναταραχής στον Ευρωπαϊκό Νότο. Αυτό σήμαινε ότι στην Ευρώπη άρχισαν νωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το «ελληνικό πείραμα» όχι μόνο δεν οδηγούσε σε άμεσα αποτελέσματα, αλλά αντιθέτως στην περίπτωση που η ίδια συνταγή εφαρμοζόταν και αλλού θα εξέγειρε τους πολίτες, και θα καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.
(β) Την ίδια χρονική περίοδο με τις διαπιστώσεις του Όλι Ρεν –που είχαν γίνει εξ αφορμής της αναταραχής στη Γαλλία για το συνταξιοδοτικό πρόβλημα που είχε ανακύψει- Έκθεση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επεσήμαινε την ανάγκη τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης στην προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών ανάπτυξης στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Κάτι που παραδέχεται τώρα, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση η κ. Μέρκελ και αφού προηγουμένως έγινε ένα αποτυχημένο πείραμα σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Του ελληνικού.
* Ο Άκης Γεροντόπουλος διετέλεσε ευρωβουλευτής, βουλευτής και αναπλ. Εκπρόσωπος ΝΔ
Υπενθυμίζεται επίσης ότι η Καγκελάριος Μέρκελ, μετά τη συνάντησή της με τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι, ο οποίος ευθαρσώς έθεσε τις ιταλικές «κόκκινες γραμμές», δήλωσε ότι «εκτός από τους σταθερούς προϋπολογισμούς, προτείνουμε επίσης η επόμενη σύνοδος κορυφής να ασχοληθεί με την οικονομική ανάπτυξη και ειδικά με την δημιουργία θέσεων εργασίας».
Πολύ αργά αφυπνίσθηκαν στην Ευρώπη, αφού προηγουμένως αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, τα μέτρα που εφαρμόσθηκαν αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά. Το ίδιο ατελέσφορα θα ήσαν αν εφαρμόζονταν και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Όμως εκείνο το οποίο προκαλεί εντύπωση είναι ότι, ενώ οι κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι από τα μέσα του 2010 επεσήμαιναν το ενδεχόμενο μιας ευρύτερης κοινωνικής έκρηξης στην Ευρώπη από την εμμονή σε μία πολύ σφικτή δημοσιονομική πολιτική, έπρεπε να περάσουν κοντά δύο χρόνια για να ανακαλύψουν οι ευρωπαίοι ηγέτες την ...πυρίτιδα!!
Για του λόγου το αληθές:
(α) Από το καλοκαίρι του 2010, ο Επίτροπος Όλι Ρεν είχε εκφράσει την ανησυχία του για το ενδεχόμενο μεγάλης κοινωνικής αναταραχής στον Ευρωπαϊκό Νότο. Αυτό σήμαινε ότι στην Ευρώπη άρχισαν νωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το «ελληνικό πείραμα» όχι μόνο δεν οδηγούσε σε άμεσα αποτελέσματα, αλλά αντιθέτως στην περίπτωση που η ίδια συνταγή εφαρμοζόταν και αλλού θα εξέγειρε τους πολίτες, και θα καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.
(β) Την ίδια χρονική περίοδο με τις διαπιστώσεις του Όλι Ρεν –που είχαν γίνει εξ αφορμής της αναταραχής στη Γαλλία για το συνταξιοδοτικό πρόβλημα που είχε ανακύψει- Έκθεση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επεσήμαινε την ανάγκη τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης στην προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών ανάπτυξης στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Κάτι που παραδέχεται τώρα, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση η κ. Μέρκελ και αφού προηγουμένως έγινε ένα αποτυχημένο πείραμα σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Του ελληνικού.
* Ο Άκης Γεροντόπουλος διετέλεσε ευρωβουλευτής, βουλευτής και αναπλ. Εκπρόσωπος ΝΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου