Για μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου η καλοκαιρία διαρκεί
περισσότερο από τέσσερις μήνες, τα θερινά σινεμά είναι ένας τρόπος διασκέδασης
σταθερός, όσο και αν έχουν αλλάξει οι συνήθειες των νεοελλήνων.
Μεγάλη άνθηση γνώρισε το θερινό σινεμά την εικοσαετία
1950-1970, οπότε το καλοκαιρινό σινεμαδάκι ήταν σχεδόν ο αποκλειστικός τρόπος
διασκέδασης, κυρίως στις πόλεις.
Τα χρόνια πέρασαν, η τηλεόραση κυρίευσε τα πάντα, και τα
θερινά σινεμά έπεσαν θύματα της αντιπαροχής. Ο θεσμός αναβιώνει στις μέρες χάρη
στις προσπάθειες κάποιων ρομαντικών επιχειρηματιών και των δήμων, ειδικά όσον
αφορά τις επαρχιακές πόλεις και τους περιφερειακούς δήμους.
Στην Ανατολική Μακεδονία – Θράκη, οι θερινοί κινηματογράφοι, ιδιωτικοί ή δημοτικοί, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα, γι' αυτό και δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Οι πολίτες τούς προτιμούν λόγω και της οικονομικής, αφού θεωρείται η πλέον φθηνή διασκέδαση.
Δυστυχώς η οικονομική συγκυρία που βιώνουμε χτύπησε και
τους θερινούς κινηματογράφους, κυρίως τους δημοτικούς. Το λειτουργικό κόστος
κρίνεται απαγορευτικό για ορισμένους δήμους, γι' αυτό οι κινηματογράφοι τους
είτε υπολειτουργούν είτε κάποιοι έχουν κλείσει.
Δύο από τις πιο σοβαρές προσπάθειες λειτουργίας θερινών
κινηματογράφων στη Βόρεια Ελλάδα γίνονται στην Καβάλα και στην Αλεξανδρούπολη,
με την υπογραφή των τοπικών κινηματογραφικών λεσχών.
Στην Αλεξανδρούπολη λειτουργεί ο θερινός δημοτικός
κινηματογράφος «Φλοίσβος», από τον
δήμο της περιοχής σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης.
Το πρόγραμμα των προβολών περιλαμβάνει κάθε Δευτέρα και
Τρίτη σινεφίλ ταινίες πρόσφατης παραγωγής.
Απόσπασμα από το: http://www.inpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου