Καταγγελία για το Παιδαγωγικό Τμήμα του ΔΠΘ στην Αλεξανδρούπολη κατά την τελετή ορκωμοσίας των νέων δασκάλων.

Στις 15 Ιουλίου 2011 τελέστηκε η ορκωμοσία των νέων δασκάλων που αποφοίτησαν από τη Σχολή του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΔΠΘ. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο της σχολής στην Αλεξανδρούπολη παρουσία πλήθους κόσμου οι οποίοι ήρθαν να συγχαρούν τα παιδιά τους για την επιτυχία τους.

Η αρχή έγινε με την απαγγελία διαφόρων ποιημάτων του Καβάφη και άλλων μεγάλων Ελλήνων ποιητών ενώ στη συνέχεια ακολούθησε η ομιλία του πρόεδρου του Τμήματος. Κατά την ομιλία του ο πρόεδρος της Σχολής εξέφρασε την ανησυχία του και τα παράπονά του για τις αλλαγές που συντελούνται στο χώρο της εκπαίδευσης...»

Στη συνέχεια ακολούθησε η απονομή των πτυχίων μέσα σε πανηγυρικό κλίμα.

Εκείνο όμως που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση και έγινε αφορμή για να ξεσπάσουν χειροκροτήματα από τους παρευρισκομένους, ήταν η στιγμή της απονομής μιας νεαρής δασκάλας η οποία πριν παραλάβει το πτυχίο της ανέβηκε στο βήμα και εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά της Σχολής και των διοικούντων της για το σαθρό σύστημα που ακμάζει μέσα στους κόλπους της.

Ο λόγος της νεαρής δασκάλας ακούστηκε σαν λεπίδα που κόβει τον αέρα θυμίζοντας τη σοφή παροιμία "Η γλώσσα, κόκαλα… δεν έχει και κόκαλα… τσακίζει". Τα λόγια της σκληρά, όμως αληθινά, γεμάτα πίκρες και απογοήτευση για ένα διεφθαρμένο σύστημα που ζει και βασιλεύει, έκαναν σίγουρα πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους. Η ευθύνη της διοίκησης αδιαμφισβήτητα είναι τεράστια, ποιος όμως έχει το σθένος και την αξιοπρέπεια να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί. Σίγουρα κανείς αφού βλέπετε είναι δύσκολο στις μέρες μας να βρεθούν ηθικοί άνθρωποι αλλά το πιο θλιβερό είναι ότι άνθρωποι χωρίς αρχές και ιδανικά που θυσιάζουν κάθε αξία στο βωμό των προσωπικών τους συμφερόντων, είναι παιδαγωγοί και διδάσκουν στα πανεπιστήμια την ηθική και το σεβασμό.

Παρακάτω σας παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο της νεαρής δασκάλας:

«Φεύγοντας από το τμήμα δύο δυνατές δυνάμεις με τραβούν… η μία είναι αυτή της ευθύνης και της ουσίας που με καλούν να προσπαθήσω και να παλέψω για την καθαρότητα τη ψυχής των παιδιών που θα κληθώ να διαπαιδαγωγήσω και η άλλη είναι η αδικία και η αγανάκτηση που νιώθω να με διαποτίζει όταν σε ένα τόσο σημαντικό πανεπιστημιακό τμήμα που πρεσβεύει την αγωγή του παιδιού και την αγωγή της επόμενης γενιάς κυριαρχούν γεγονότα και καταστάσεις που βιάζουν την ψυχή των φοιτητών.

Δεν είναι δυνατόν να εξαρτάται το μέλλον μας από τα ψυχολογικά προβλήματα και τα συναισθηματικά κενά κάποιων καθηγητών που φτάνουν στο σημείο να αδιαφορούν για τον συνάνθρωπο τους και να θεωρούν τους φοιτητές πιόνια ενός παράλογου παιχνιδιού δύναμης.

Με λύπη μας είδαμε καθηγητές να προσπαθούν να ασκήσουν την εξουσία τους μέσα από τις βαθμολογίες, να καθυστερούν εσκεμμένα τα αποτελέσματα τις εξεταστικής, να ασκούν ψυχολογική βία σε προφορικές εξετάσεις και ακόμη το πιο θλιβερό να αδιαφορούν πλήρως για μία ουσιαστική και ενδιαφέρουσα διδασκαλία.

Συμπονώ κάποιους καθηγητές που προσπαθούν για ένα ουσιαστικό και αξιόλογο έργο.

Συμπονώ τους μελλοντικούς φοιτητές που τα όνειρα τους θα θυσιαστούν στο βωμό των ψυχολογικών συμπλεγμάτων κάποιων καθηγητών.

Αλλά περισσότερο λυπάμαι τους καθηγητές αυτούς που η χαρά, η αγάπη και η παιδική αγνότητα τους έχουν εγκλωβιστεί για πάντα στη φυλακή του εγωισμού τους».

Το blog μας εύχεται στην Ιωάννα καλή σταδιοδρομία στο δύσκολο έργο της. Ιωάννα σου αφιερώνουμε συμβολικά τα λόγια του μεγάλου αρχαίου ιστορικού μας Θουκυδίδη, που θα έπρεπε κάποιοι ανεύθυνοι να είχαν φροντίσει να σας διδάξουν. "Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον".

Αλήθεια, ποια είναι η άποψη σας κ. Διαμαντοπούλου για τα όσα ακούστηκαν στην τελετή ορκωμοσίας;

Πηγή: e-nestos.blogspot.com