Του Χρήστου Κ. Γκιουμουσίδη
Το ιπποφαές (επιστημονικά Hippophae sp. L.) είναι ένας ημιάγριος θάμνος με ιστορία χιλιάδων χρόνων και ποικίλες θαυματουργές ιδιότητες από την περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν και στην σύγχρονη Ελλάδα χρησιμοποιείται μόλις την τελευταία διετία.
Το ιπποφαές (επιστημονικά Hippophae sp. L.) είναι ένας ημιάγριος θάμνος με ιστορία χιλιάδων χρόνων και ποικίλες θαυματουργές ιδιότητες από την περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν και στην σύγχρονη Ελλάδα χρησιμοποιείται μόλις την τελευταία διετία.
Η ονομασία στα λατινικά του γένους Hippophae είναι σύνθετη λέξη (ιππο-φαές) και σημαίνει φωτεινό-λαμπερό άλογο. Έχει όλα εκείνα τα εχέγγυα σαν καλλιέργεια και δίνει πολλές ελπίδες στους Έλληνες αγρότες μιας νέας προσοδοφόρας καλλιέργειας, που μοναδικό στόχο θα έχει την οικονομική ανάκαμψη της πολύπαθης και παραγκωνισμένης από τα κέντρα λήψης αποφάσεων ελληνικής υπαίθρου.
Ο καρπός της έχει πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και μάλιστα 30 φορές περισσότερη από το πορτοκάλι, αλλά έχει πολλαπλάσια βιταμίνη C και από την τομάτα, φράουλα, ακτινίδιο, καρότο. Έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε από το σιτάρι, το καλαμπόκι και την σόγια.
Καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια μόνο στην Βόρεια Εύβοια από φαρμακευτική εταιρεία που το διαθέτει προς πώληση στην αγορά ως συμπλήρωμα διατροφής σε μορφή κάψουλας. Ωστόσο αναμένεται με μεγάλη βεβαιότητα να καλλιεργηθεί και σε μεγάλες εκτάσεις στην γεωγραφική περιοχή της Θράκης για λογαριασμό ξένων φαρμακευτικών εταιρειών μέσω της συνήθους πρακτικής της συμβολαιακής γεωργίας.
Το ιπποφαές συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των υπερτροφών μαζί με την σπιρουλίνα, την αλόη, την γύρη, το τζίνσενγκ, ενώ Ρώσοι και Κινέζοι επιστήμονες το τοποθετούν στην πρώτη δεκάδα των πιο ισχυρών θεραπευτικών φυτών του κόσμου.
Το ιπποφαές είναι ένας πολυετής, φυλλοβόλος και αγκαθωτός θάμνος, που δεν ξεπερνά το ύψος του τα τρία μέτρα. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικό σε ακραίες συνθήκες ξηρασίας και παγετού και μπορεί να φυτευθεί ακόμη και σε άγονα εδάφη με ελάχιστες απαιτήσεις καλλιεργητικής φροντίδας.
Μπορεί να καταναλωθεί ως νωπός καρμός με υπόξινη γεύση, ή σε μορφή χυμού και μαρμελάδας. Από το σπέρμα του παρασκευάζονται έλαια, ενώ από αποξηραμένα νεαρά φύλλα του φυτού φτιάχνεται ρόφημα τσαγιού. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, εξασφάλιζε αντοχή και ενέργεια στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ το φύλλωμα του θάμνου έδινε δύναμη, ταχύτητα και λαμπερό τρίχωμα στο ιππικό του Μακεδόνα Στρατηλάτη.
Εκτεταμένη του καλλιέργεια γίνεται σήμερα σε πολλές ασιατικές χώρες, όπως στην Κίνα και την Ιαπωνία, αλλά και σε ευρωπαϊκές χώρες και έχει μια ευρεία γκάμα χρήσεων στην φαρμακοβιομηχανία( συμπλήρωμα διατροφής, συστατικό φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων), την ζαχαροπλαστική και την ποτοποιία.
Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου