Μνήμη Ναυάρχου Κανάρη στην Αλεξανδρούπολη

Στην Αλεξανδρούπολη, στην πλατεία του Φάρου, το καλοκαίρι του 2000, τοποθετήθηκε η προτομή ενός από τους πολλούς ήρωες του 1821, του Ναυάρχου Κωνσταντίνου Κανάρη. Ήταν δώρο του Πολεμικού Ναυτικού στο Δήμο Αλεξανδρούπολης, σε ανάμνηση του πανελλήνιου εορτασμού του θεσμού της Ναυτικής Εβδομάδας 2000,  που είχε επίκεντρο την πόλη μας. Ενός θεσμού που, στην Ορθόδοξη και Ναυτική μας πατρίδα, σιωπηρά καταργήθηκε και για τελευταία φορά γιορτάστηκε το 2008…

Στην ίδια πλατεία, από χρόνια πριν, τιμούσαμε και τιμούμε τους Αινίτες ήρωες ναυτικούς μας. Τον Καπεταν Χατζη-Αντώνη Βισβίζη,  τη σύζυγο του Δόμνα και το γιο τους Θεμιστοκλή.

Χρέος τιμής, να τιμούμε και το Ναύαρχο Κωνσταντίνο Κανάρη, την προτομή του οποίου, συγκρίνοντας με άλλες πόλεις, μάλλον την έχουμε ξεχάσει, σκεπασμένη από τα κλαδιά ενός δέντρου, περιστοιχισμένη από τραπεζοκαθίσματα και γυρνώντας πλάτη, στις καταθέσεις στεφάνου.

***

Πόσα μας υπενθυμίζει αυτή η μικρή προτομή του Κωνσταντίνου Κανάρη στην πλατεία του Φάρου !!!

Μας υπενθυμίζει μία από τις ηρωικότερες φυσιογνωμίες του αγώνα του 1821, τον ατρόμητο ήρωα των ελληνικών θαλασσών, ο οποίος με το πυρπολικό του μια ασέληνη νύχτα του Ιουνίου του 1822 άναψε στο λιμάνι της Χίου «φλόγα ουρανομήκη», έκαψε την τουρκική ναυαρχίδα, εκδικήθηκε την άγρια σφαγή της Χίου, τιμώρησε τους βάρβαρους επιδρομείς, φωταγώγησε τα ελληνικά πελάγη, εμψύχωσε στον υπέρ πάντων αγώνα της Φυλής και προκάλεσε παγκόσμια προσοχή.

Μας υπενθυμίζει ότι αυτός, όπως και ολόκληρη εκείνη η ένδοξη γενιά των αγωνιστών του 1821, είχε βαθύτατο θρησκευτικό συναίσθημα. Πίστευε ότι στην πάλη της ημισελήνου και Σταυρού θα νικούσε τελικά ο Τίμιος Σταυρός. Και γι’ αυτό, μετά το ηρωικό του κατόρθωμα, αμέσως μόλις αποβιβάστηκε στους βράχους των Ψαρών, έσπευσε αμέσως ο ίδιος και οι σύντροφοί του να δοξολογήσουν το Θεό στο ξωκλήσι του Αϊ Νικόλα, όπου άναψε λαμπάδα, γονάτισε και γεμάτος ιερή συγκίνηση ευχαρίστησε τον Κύριο και Τον παρακάλεσε να δώσει ταχύτατα την ελευθερία της Πατρίδας.

Μας υπενθυμίζει ότι ο «Ναύαρχος», όπως τον αποκαλούσαν, όταν αξιώθηκε να δει τους καρπούς των αγώνων του, την Ελλάδα ελεύθερη, και εγκαταστάθηκε στην Κυψέλη, δε λησμόνησε το Θεό. Κάθε Κυριακή, από τα χαράματα, επί πολλά χρόνια, μέχρι τα βαθιά του γεράματα, πήγαινε από τους πρώτους στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων που είχε κτίσει, και στεκόταν στο στασίδι του, με ευλάβεια μέχρι τέλους στη Θεία Λειτουργία. Μέχρι και σήμερα, μπαίνοντας σε αυτό το μικρό ναό, ένα στασίδι, αριστερά του Δεσποτικού θρόνου, προκαλεί αμέσως την προσοχή. Είναι στολισμένο με μία γαλανόλευκη ταινία. Στο στασίδι είναι χαραγμένη με κεφαλαία γράμματα η επιγραφή : «ΣΤΑΣΙΔΙ  ΤΟΥ  ΝΑΥΑΡΧΟΥ  ΚΑΝΑΡΗ  1794 – 1877».

Σήμερα, αυτό το «στασίδι του Κανάρη», είναι ο δριμύς έλεγχος όλων εκείνων των Ελλήνων, οι οποίοι, διαδεχόμενοι εκείνους τους ήρωες στις διάφορες δημόσιες θέσεις, δεν έχουν ούτε ένα μόριο της Χριστιανικής Πίστης των προγόνων τους.

Σήμερα, η Χριστιανική Ελλάδα έχει την αξίωση να κυβερνιέται από χριστιανούς κυβερνήτες, που κλείνουν στα στήθη τους τη θαυματουργή πίστη ενός Κανάρη, που έγινε Ναύαρχος, τέσσερις φορές Υπουργός των Ναυτικών (Κυβερνήσεις Ανδρέα Μεταξά, Ιωάννη Κωλέττη, Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Μπενιζέλου Ρούφου) και πέντε φορές Πρωθυπουργός (1844, 1848-9, 1864, 1864-5 και 1877) .

Ο καλύτερος εορτασμός, της 25^ης Μάρτιου, είναι η μίμηση των αρετών των ηρώων του 1821.

Άρχοντες και αρχόμενοι δεν πρέπει μονάχα να θυμόμαστε, αλλά και να μιμούμαστε τη λεβεντιά και τις αρετές των προγόνων μας.

Αλεξανδρούπολη      Μάρτιος   2016

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ   ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)