Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

25 Μαρτίου 1821. Του Μάνδαλου Παναγιώτη

Ήταν μια μέρα δύσκολη. Θα έπαιρναν την απόφαση να ξεσηκωθούνε, Να σηκώσουνε το Έθνος και να επαναστατήσουνε
 Ένα Έθνος υπόδουλο εδώ και 400 χρόνια. Με την ελπίδα να σιγοκαίει στις ψυχές των ραγιάδων ..πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι…
Ήρθανε πολλοί από όλη την Ευρώπη …αφήσανε τα υπάρχοντα τους και την καλοπέραση τους …και ήρθανε για



την μεγάλη ιδέα …να ξαναγίνουμε Ελλάδα. Ήρθανε και ξένοι ..λόγιοι πολλοί ….όπως ο λόρδος Βύρωνας για να λευτερώσουν μια άλλη πατρίδα …που όμως ήτανε πατρίδα του πολιτισμού επιχείρημα δύσκολο. Μια ολόκληρη αυτοκρατορία. Ένας υπέρτερος στρατός και η δυσκολία μεγαλύτερη ..από του δικούς τους που τα χανε καλά με τον εχθρό. Και όμως έπρεπε να γίνει. Ξεσηκωμοί πολλοί πριν την μεγάλη μέρα ...στην Θράκη, στην Σάμο, στην Χίο ...αλλά όλοι πνιγμένοι στο αίμα. Έπρεπε επιτέλους να πετυχουν. Και σηκωθήκαν και πήραν τα άρματα. Για να μην έχουμε κατακτητή να ζούμε σήμερα ελεύθεροι. Να μην παίρνουν τα παιδιά μας ..για γενίτσαρους, τα αγόρια, ..για χανουμάκια τα κορίτσια ..ο κάθε αφέντης. Να μην αισθανόμαστε …..ραγιάδες …..γιατί απλά είμαστε Έλληνες. Σκοτώθηκαν πολλοί …θυσιάστηκαν για το μεγάλο όραμα….. Μοναστήρια ανατινάχτηκαν παίρνοντας μαζί …και τον εχθρό ..στον όλεθρο….. γυναικόπαιδα πέσανε στον γκρεμνό για να μην ατιμωθούν ….και να μείνουν ελεύθεροι για πάντα ….η Ελευθερία θέλει θυσίες τόλμη και κεφάλι ορθό και όχι σκυφτό …..Το μόνο που μένει είναι η ευγνωμοσύνη …στα πρόσωπα τους ….και όμως ακόμα και σήμερα εφιάλτες, πολλοί …ξεπούλησαν μια πατρίδα για λίγα γρόσια …..ατιμασμένοι ….που δεν έχουνε τσίπα και ντροπή να δούνε την ιστορία ….την ιστορία την Ελληνική που είναι καύχημα για όλον τον κόσμο. Και προσκυνάνε Ούννους και Γερμανούς …..που προσπάθησαν πολλές φορές να μας υποδουλώσουν. Η ιστορία όμως γράφει …..μόνο τους ήρωες και όχι του Εφιάλτες ..που διαγράφονται στην μαύρη σελίδα ….και όπως λέει και ο εθνικός μας ύμνος ….ΑΠ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ….ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΑ ΙΕΡΑ………ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ …και ας πέρασαν 400 χρόνια.
Φέτος στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου είδαμε μια άλλη παρέλαση. Αυτή της επανόδου της ελευθερίας. Όπου τα κάγκελα έπεσαν και ο λαός επιτέλους μπόρεσε να γιορτάσει αυτό που κατέκτησε. Την ελευθερία. Και τα κάγκελα και οι βαρόνοι δεν αποτελούν ένδειξη ελευθερίας. Μια κυβέρνηση που βγήκε από τον λαό δεν έχει ανάγκη από κάγκελα προστασίας. Ένας δοσίλογος που φοβάται για τις πράξεις του έχει αυτό τον φόβο. Ένας που έριξε στην φτώχια και στην μιζέρια έναν λαό, που έστειλε στην αυτοκτονία 8500 Έλληνες, λέγοντας αναίσχυντα, μαζί τα φάγαμε, είμαι πρωθυπουργός ενός διεφθαρμένου λαού, ή από αύριο έχεις μέλλον, γιατί εμείς προσπαθήσαμε , ενώ αυτοί μας φέρανε σε αυτό το χάλι, φοβάται, γιατί η διαφθορά του ηγέτη φτιάχνει τον διεφθαρμένο λαό. Και φυσικά το καράβι βυθίζεται από τον καπετάνιο και όχι από τον μούτσο και τον λοστρόμο. Ο καπετάνιος με τους χειρισμούς του ρίχνει το καράβι στα βράχια, από την ανικανότητα του. Και όμως δεν θέλανε να το παραδεχτούν και κάνανε τους ήρωες. Και σήμερα με το καράβι ριγμένο στα βράχια φωνάζουνε ότι είχαν δίκιο και ήταν η σωτηρία, όταν βυθίσανε έναν λαό. Δύσκολα τα πράγματα με τα ύφαλα ρημαγμένα και την θαλασσοταραχή. Αλλά είχαμε και χειρότερα, στην ιστορία μας. Πάλι θα αλλάξουν οι καιροί και θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Θέλει υπομονή και κουράγιο. Και σίγουρα λαός και εξουσία χωρίς τα κάγκελα ανάμεσα τους μπορεί να τα καταφέρουνε. Ξαναπατήσαμε τα Ίμια μετά από 19 χρόνια προδοσίας. Θα ξαναπατήσουμε στα πόδια μας ……γιατί απλά. είμαστε …….ΕΛΛΑΔΑ ….η χώρα του πολιτισμού και των γραμμάτων ….και οι άλλοι Εφιάλτες


Δεν υπάρχουν σχόλια: