ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ. Του Σταύρου Σταυράκογλου, Προέδρου ΝΟ.Δ.Ε. Έβρου

Στο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, μαζί με τα προβλήματα της κρίσης, πληθαίνουν και οι υποψήφιοι διασώστες. Αυτόκλητοι σωτήρες, ανορθολογικοί εκφραστές και πολιτικοί ψευδοπροφήτες, κομπορρημονούν στους δρόμους και τις πλατείες. Υπόσχονται αποκατάσταση των πραγμάτων, επιστροφή στο ασφαλές παρελθόν, κομίζουν τη σωτηρία.

Για την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ο.....ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας αποτελεί στρατηγική επιλογή.

Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι και κυρίως εμείς οι Θρακιώτες πως στην παρούσα συγκυρία, η χώρα μας περιβάλλεται από ένα τόξο αστάθειας, ευρύτερων

γεωπολιτικών ανακατατάξεων, ανάδυσης νέων απειλών και οξύτατων προκλήσεων.Θα ήταν λοιπόν η χειρότερη ιστορικά στιγμή για να θέσουμε σε αμφισβήτηση τον γεωπολιτικό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας.

Και ποιος μπορεί με σιγουριά να πει πως με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. των αντιθέσεων δεν θα αποφύγουμε το ατύχημα... Σκεπτόμενος καλόπιστα και μακριά από σκέψεις περίεργες για κρυφή ατζέντα και παιχνίδια υπερατλαντικού επιπέδου.

Φοβάμαι λοιπόν πως αν υπάρξει αποσταθεροποίηση μετά τις εκλογές, αυτό δεν θα γίνει από σχεδιασμό. Θα γίνει από:

ερασιτεχνισμό,

από κουτσαβακισμό,

από άγνοια του διεθνούς περιβάλλοντος,

από αδυναμία κατανόησης της διεθνούς οικονομίας,

από συσσωρευμένα αντιδυτικά (αντιευρωπαϊκά-αντιγερμανικά-αντιαμερικανικά) σύνδρομα,

από ανατολίτικα συμπλέγματα κατωτερότητας,

από μικρομεγαλισμό,

από ρηχό εθνολαϊκισμό,

από έλλειψη κεντρικής κατεύθυνσης, πολυφωνία και ανικανότητα…

Αυτός είναι ο κίνδυνος της διολισθήσεως!

Αλλά ακόμα και αν προ του μεγέθους του κινδύνου συμβεί η απότομη ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν δείξει μια υπευθυνότητα που μέχρι τώρα επιμελώς κρύβει, ακόμη κι αν βρεθεί κάποια συμβιβαστική φόρμουλα με την Ευρώπη, το διακύβευμα παραμένει ζωτικής σημασίας.

Αφορά στο μοντέλο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης που θα επιλέξουμε.

Αφορά το είδος κράτους που καλούμαστε να ανασυγκροτήσουμε.

Το δίλημμα είναι:

«Ευρωπαϊκός εκσυγχρονισμός ή τριτοκοσμικός πειραματισμός».

«Επιχειρηματικότητα ή κρατισμός»

«Προκοπή και ανάκαμψη ή πισωγύρισμα και τέλμα».

«Ευνομία ή μπάχαλο».

«Ορθολογισμός ή λαϊκισμός».

«Ρεαλισμός ή συνωμοσιολογία».

«Ιδιωτική πρωτοβουλία ή νέο-κομμουνιστικός συγκεντρωτισμός».

Αυτά είναι τα ερωτήματα που καλούμαστε σε αυτές τις εκλογές να απαντήσουμε!

Αυτό που σίγουρα δεν χρειάζεται η χώρα είναι τον λαϊκισμό. Αυτό που δεν χρειάζεται επίσης είναι την ενθάρρυνση της βίας, τις κραυγές και τη συνομωσιολογία.

Αλλά να προτάσσεται πάντοτε το εθνικό συμφέρον!

Το Έθνος δεν είναι έννοια «ξεπερασμένη». Το Έθνος είναι πάνω από κόμματα, το Έθνος είναι πάνω από ιδεοληψίες, το Έθνος μας ενώνει.

Χώρες χωρίς Εθνική υπόσταση, δεν είναι ελεύθερες χώρες, είναι «γεωγραφικοί» χώροι, πιόνια στα χέρια των ισχυρών.

Για μας, για την παράταξή μας, η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «χώρος»!

Και οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι «πληθυσμός»!

Οι εκλογές είναι πράξη. Πράξη συλλογική.

Ως τέτοια μπορεί να είναι επαναστατική.

Να μας πάει μέσα από τη σύγκρουση και τη συνειδητοποίηση της αξίας της σε μια άλλη μέρα. Σε μια άλλη μέρα που μπορεί να είναι και νέα.

Το πρώτο βήμα σε κάθε επαναστατική διαδικασία είναι η συνάντηση με την πραγματικότητα. Απέναντι σε κάθε σωτηριολογική ιδεοληψία.

Στο μέτωπο της πραγματικής ζωής δίνεται η μάχη που διεκδικεί να αφήσει πίσω της τις συνθήκες του παρελθόντος και να θεμελιώσει μια νέα αφετηρία.

Να αφήσει πίσω οτιδήποτε τσιμεντώνει την Ελπίδα που οραματίζεται η γενιά μου. Μια αφετηρία με μπροστάρη τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία των μεγάλων εθνικών επιλογών.